Hé, de Montini in de krant!

Dit artikel, geschreven door de startcommissie, stond op 4 juli in de Baarnsche Courant, samen met twee mooie herinneringen die we meezonden.
 
 
 

Grote reünie Montinischool   Op zaterdag 6 oktober 2001 van 13.00 uur tot 17.00 uur wordt in de Montinischool aan de Wagenaarlaan een reünie gehouden voor iedereen die met deze school te maken heeft gehad. De reünie geeft oud-leerlingen, oud-leerkrachten en oud-ouders de gelegenheid te zien wat er van school is geworden, maar vooral ook wat er van ‘de ander’ is geworden.   De Montinischool werd opgericht in 1968. De school was een Jenaplanschool en werkte volgens de ideeën van Petersen. Dat hield onder meer in dat het onderwijs niet werd gegeven in klassikale jaargroepen, maar in stamgroepen. De kinderen van klas 1, 2 en 3 zaten in één ´stamgroep´ bij elkaar en de kinderen van klas 4, 5 en 6 in een andere stamgroep. Na een bloeiperiode kwam de school, na onenigheid binnen het team in ´77, in een diep dal (er waren lange tijd slechts drie leerkrachten en op het dieptepunt niet meer dan zo’n 60

leerlingen). Met veel elan en door keihard werken is de school nu al weer jaren in haar tweede leven. De school hanteert nog steeds dezelfde principes, al is de realisatie van de ideeën natuurlijk aan de tijd aangepast. Ook hebben de kleuters, toen de school van lagere school basisschool werd, een eigen stamgroep gekregen. Er zijn zo´n 250 leerlingen en de school trekt enthousiaste ouders en leerlingen uit de hele regio. De Montinischool onderscheidt zich dan ook niet alleen van andere scholen door zijn roerige geschiedenis. De Montinischool heeft zich (met uitzondering van de periode rond ‘de breuk’) altijd gekenmerkt door een prettige, informele sfeer, waarin veel ruimte was voor de individuele ontwikkeling van de leerlingen.  In het najaar van 2000, tijdens het afscheid van ‘juf’ Chris Minten die bijna 25 jaar aan de school verbonden was, besloten een paar enthousiaste oud-leerlingen en een oud-leraar hun krachten te bundelen voor het organiseren van een reünie. Er is al eerder een reünie van de

Montinischool gehouden, maar daar is toen niet veel ruchtbaarheid aan gegeven, zodat veel mensen die gemist hebben. De huidige reüniecommissie wil de zaken uitgebreider aanpakken. Via briefjes bij de supermarkt, maar vooral door middel van het eigentijdsere medium het Internet, zijn al veel contacten gelegd, oude foto’s verzameld en herinneringen opgehaald. Op de reünie-website: http://home.wanadoo.nl/montini (geen www dus) is alles te vinden; een echte ´sentimental journey`.   De website is al honderden keren bezocht en de lijst van ‘gevonden personen’, ook te vinden op de website, wordt elke week langer. Wie ook naar de reünie wil komen, kan zich via de site (of direct per e-mail: vgeesink@xs4all.nl) opgeven. Ook per post kan er aangemeld worden bij Lea van Geesink, J.v. Lennepstraat 302-1, 1053 KE Amsterdam. Leuke ideeën voor het programma of speciale verzoeken zijn natuurlijk ook welkom. Wie zich heeft aangemeld, wordt op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen via een nieuwsbrief.

 
 
 

Herinneringen I Ik herinner me de Montinitijd vooral als een onbezorgde tijd, waar ik later nog wel eens naar terug verlangde. Het was ook wel vrijheid, blijheid op school. Geen cijfers of andere vormen van prestatiemeting, een groot beroep op zelfstandig werken en zelf tijd indelen, veel kringgesprekken, spreekbeurten en creatieve ontplooiing bij de weekvieringen, zoals toneel. Later op de middelbare school had ik dan ook totaal geen probleem met een spreekbeurt, terwijl anderen bloednerveus liepen te doen. Ik begreep daar echt niets van. Ik vind dat onze zesde klas destijds wel hard uit elkaar geslagen is, iedereen ging een andere kant op, ik ging als enige naar Soest op school en ik heb ruim een jaar last gehad van heimwee. (...) Nu ik dit zo schrijf zit ik me af te vragen in hoeverre de Montini opvoeding nu bepalend is geweest voor de keuzes die we gemaakt hebben, wat denk jij? Ik ben denk ik wel altijd vrij zelfstandig mijn eigen gang gegaan, of is dat gewoon eigenwijsheid? En ik heb af en toe behoorlijk moeten doorzetten. Misschien geleerd op de Montini? Wie zal het zeggen.

Herinneringen II  De Montinischool had in ‘mijn’ jaren een slechte reputatie. Niet alleen onder ouders, als gevolg van ‘de breuk’, maar ook onder leerlingen van andere scholen. Bij zwemles en andere gezamenlijke sportactiviteiten, werden wij regelmatig aangesproken op ons afwijkende onderwijssysteem: als je geen huiswerk maakt, kun je ook niets leren. Dat ze ongelijk hadden is inmiddels wel bewezen. Bijna alle oud-leerlingen met wie ik nu nog (of weer) contact heb, zijn uitstekend terechtgekomen: veel vrije en creatieve beroepen, leidinggevende posities en functies in de sociaal/maatschappelijke sfeer. Wat daarnaast opvalt is dat al die mensen dezelfde warme herinneringen koesteren aan hun lagere-schooltijd. Het ‘Montini-gevoel’ blijkt echt te bestaan, net als het ‘Montini-jargon’ (het doc, het kamertje, de hal, het halletje) en het ‘Montini-repertoire’. Een pick-up mag op 6 oktober in ieder geval niet ontbreken.

 
 
 
 

Eerder al maakten we via de lokale pers reclame voor de reunie, in de Gooi en Eemlander van 14 maart j.l.. De startcommissie is de dag ervoor geinterviewd over de Reunieplannen door een enthousiaste verslaggeefster. Er kwam zelfs een fotograaf langs. De bovenste foto (op deze site beter te zien) is trouwens waarschijnlijk van de hand van Ab Ploeger, en niet, zoals eronder staat van Rein (die er immers zelf op staat, al is dat moeilijk te zien door al het haar). Of alle herinneringen uit het interview kloppen, daar horen we graag jullie commentaar over...

Het knipsel is om technische redenen in tweeen gescand.
 

Baarnsche Courant, 198?